|
2e
Europashow Deense Tuimelaars Fredericia Denemarken
6-7 januari 2001
De tweede Europashow voor Deense Tuimelaars in Fredericia is een geweldige tentoonstelling geweest. Nog nooit eerder waren zoveel Deense Tuimelaars op één show aanwezig. Op de 908 aanwezige dieren waren 43 dieren van 5 inzenders uit Nederland present.
<= Beste Zwartekster van Jens Erik Rasmussen (DK) met 96 punten
Gevolg
was dat er op de keurdag nauwelijks op kleur en oogkleur gekeurd kon
worden en dat is voor een Deense Tuimelaar waarbij de kleur bijna als een
kleurduif beoordeelt dient te worden, een slechte zaak.
Fraaiste Roodekster, doffer jong van Wim Halsema met 95 punten =>
Ons hotel was op loopafstand van de hallen en na enige consternatie bij het inboeken: van Heeringen bleek een verkeerde kamer voor Henk en mij gereserveerd te hebben, konden we eindelijk onze kamer betreden.
<= Fraaiste geelekster, duivin oud van Henrik Johnsen (DK), met 95 punten
Voor
Geert, Henk en mij betekende dat een relaxte dag in Fredericia: we hebben
ons de haven en het centrum van Fredericia goed laten bekijken en onderweg
kwamen we nog een Nederlandse duivenman tegen: Henk Houpst. Gevieren
lekker pizza gegeten om zo de dag al pratende wat door te komen. Rond 5
uur zijn we richting Show gegaan om te zien of er al iets bekend was. En
ja hoor: de eerste uitslagen hingen er al.
Verslag
keuring:
Beste
blauwekster, doffer oud van Henrik Johnsen (DK), met 96 punten =>
De roodeksters (65 stuks) zijn kwalitatief de beste eksters op dit moment (is wel eens anders geweest!). De strijd was hard in deze groep, alhoewel de strijd vnl. tussen de Duitsers Egon Kugele, Lutz Wegener en mijn persoontje ging. Uiteindelijk won Halsema zowel bij de oude als de jonge doffers. Bij de duivinnen was Frede Andersen (DK) de beste. De mooiste van de keuring ging naar de jonge doffer van Halsema!! Een prachtige krachtige jonge doffer met een prima kleur, kopvorm en kopbreedte, “iets” meer vulling weerhield hem van het hoogste predikaat. Echte problemen kent deze kleurslag niet meer; de topdieren moeten “alles” hebben en moeten kunnen tippen aan de roodroeken!
<= Fraaie zwartroek, duivin oud
van Hans Høj (DK) met 96 punten.
De geeleksters (22 stuks) is het zorgenkindje, Martin van Heeringen keurde ze en kon toch nog 95 punten kwijt aan een oude duivin van Henrik Johnsen. In de breedte zijn ze niet talrijk en dat doet deze kleurslag geen goed. Er zit weinig ontwikkeling in. Problemen zijn hier: kopvulling, snavelsubstantie maar ook het type kan eleganter: meer borstvulling o.a.
De blauweksters (42 stuks) doen het veel beter: de laatste jaren is deze kleurslag hard vooruit gegaan vooral door toedoen van Reiner Reichardt, die ook wel eens in Twello was en Henrik Johnsen (DK). Beide heren doen niet erg voor elkaar onder, Johnsen heeft ze misschien iets beter in kopsterkte. Type en stand zijn perfect, alleen nog meer kopbreedte en snavelsterkte kan deze kleurslag vooruit helpen. De pareleksters (16 stuks) zien we alleen in Denemarken. Qua kleur zijn het hele mooie dieren, alleen het lijkt niet erg op een moderne Deense Tuimelaar: rechte, stijve koppen, duidelijk iets voor liefhebbers. Beste dier was van Carl Knudsen: een jonge doffer met 95 punten.
Vervolgens de zwartroeken. Met 106 !! ingezonden dieren veruit het hoogste aantal. Liefst 2 inzenders uit Nederland: Geert Siemons en Hans Binnema, vooral Siemons liet mooi materiaal zien en oogstte veel lof! Grote man was vanzelfsprekend Hans Høj. Hij behaalde 2x 96 punten en 5x 95 punten. Siemons kon daar 1x 95 punten tegenover zetten, Klaus Hackmann (D) kon dat eveneens. Geen enkel andere fokker kwam nog aan dat aantal! Het gemiddelde kwaliteit in deze kleurslag valt toch tegen. Behoudens de 3 genoemde zijn er weinig die over voldoende topdieren beschikken. In de breedte schort er dus nogal wat aan: bijna alle fouten in kop en type kom je hierin tegen. Wat de “stand” betreft is het soms bedroevend. Zelfs de “U” duivin van Hans Høj was met moeite afhellend te krijgen!! Alhoewel hij wel dieren heeft met schitterende hals- en beenlengte en kopvorm. Hans Binnema was de andere Nederlandse inbreng en scoorde helaas 2x 93 en 2x 92 punten, maar ja de concurrentie was hier wel moordend!
<= Beste witroek, duivin jong van
Ernst Jørgensen (DK) met 96 punten.
Nederlandse inbreng was er van Henk Kromkamp die helaas niet verder kwam dan 92 punten. Vooral door problemen in de veerconditie! Normaal moeten de dieren van Henk voor meer concurrentie kunnen zorgen.
Bij de roodroeken (75 stuks) viel weer veel te genieten. Het verschil van 3 jaar geleden tussen Jørgen Vedel en de rest, is niet veel kleiner geworden, dat betekent dat de dieren van Vedel echt “top” zijn: met 2x 96 punten en 6x 95 punten zat hij op rozen. In de breedte is Heinrich Wenzel (D) vooruit gegaan: 3x 95 punten en meerdere 94 punten. Helaas geldt voor mijn persoontje dat de vooruitgang onvoldoende is geweest: 1x 94 punten was duidelijk minder dan 3 jaar geleden, dit in tegenstelling met de roodeksters! Het verschil met deze twee fokkers zal heel moeilijk goed te maken zijn! De topdieren in rood mankeren eigenlijks niets meer, alhoewel ik ook bij enkele dieren een slechte
Roodroek,
duivin jong van Jørgen Vedel (DK) met 96 punten. =>
<= Beste Geelroek, duivin oud van Anker Olsen (DK) met 96 punten
Henk Kromkamp had 3 ingezonden: een oude duivin behaalde 95 punten en die waren dik verdiend. Ook bij deze kleurslag zien we dieren met problemen met de stand. Waar helaas in Denemarken onvoldoende aandacht aan wordt besteed!!
De
blauw ongebanden (10 stuks) of
ook wel holblauwen zijn ook alleen in Denemarken te vinden. Het is een
prachtige keurslag, maar ook hier geldt dat
<= Beste blauw ongeband, oude duivin van Verner Cassøe (DK) met 95 punten
Wit bekousd, doffer oud van Verner Larsen (DK) met 96 punten =>
Het verschil met de zwarten zonder beenveertjes wordt steeds kleiner! Bij de 10 wit bekousden was de kwaliteit nog hoger Verner Larsen liet prachtige dieren zien; vurige oogranden en smetteloos wit! De rood bekousden ( 6x)waren alle van Thomas Akermann (D), kwalitatief zijn deze minder dan de andere roekkleuren, waar-schijnlijk omdat er te weinig fokkers van zijn.
<=
Geel bekousd, duivin jong van Klaus Hackmann (D) met 95 punten.
Bij de geel bekousden ( 7x) een uitschieter van Klaus Hackmann, dit dier was ook in Twello aanwezig en behaalde toen een hoofdprijs. Een prachtige duivin bij toeval uit zwart gevallen. Omdat ze haar vleugels te veel kruist, kwam ze niet in aanmerking voor de 96 punten.
De zwartgetijgerden ( 17x) vielen in kwaliteit niet tegen. Werner Pasemann liet de betere dieren zien. Deze moeilijke kleurslag, omdat ook de oogranden, snavel en nagels zwart dienen te zijn, kent helaas weinig liefhebbers. In Nederland heeft Bakker uit Ulrum het jarenlang geprobeerd, maar moest na jarenlange inkruising met o.a. witroek de strijd opgeven.
Zwartgetijgerd, man oud van Werner Pasemann (D) met 95 punten =>
Omdat ook de kop zwart verlangd wordt, blijf je met bonte koppen zitten. Voor zover ik begrepen heb, fokt Pasemann uit Duitsland met circa 15 koppels, fokt over de 100 jongen en houdt uiteindelijk 3 tentoonstellingsdieren over!!
Geelgetijgerde ( 5x) komen sinds kort in Nederland voor. Kopvorm is nog een probleem, tekening en kleuren zijn prima. Helaas ook hierin weinig fokkers.
<= Beste geelgetijgerd, duivin jong van Børge Johnsen met 95 punten
|
De
reis begon voor ons allen, Martin van Heeringen, Geert Siemons, Henk
Kromkamp en Wim Halsema op donderdag 4 januari. Rond een uur of 7 ‘s
avonds waren we op de tentoonstelling aanwezig. De show werd gehouden in
de Margrethe Hallen even buiten Fredericia. Deze enorme hallen hadden één
groot nadeel: het licht was er onvoldoende! Kunstlicht en dan nog te
weinig ook.
Het inkooien
gebeurt in Denemarken heel anders dan in Nederland: je behoort je duiven
af te leveren aan een paar mensen die daar verantwoordelijk voor zijn.
M.a.w. je mag ze niet zelf in de kooien zetten. ’s Avonds na het
inkooien worden vervolgens alle ringnummers door deze mensen op de kaarten
genoteerd, dat scheelt de keurmeester veel werk.
We zaten met z’n allen in een zogenaamde “Wandrehjem” wat zo iets is
als een jeugdherberg, maar dan veel luxer. De Duitsers en onze Deense
vriend Preben Strandgård waren er ook. De volgende dag, vrijdag 5 januari
was keurdag; onze voorzitter Martin van Heeringen was uitgenodigd om te
mogen keuren samen met nog 4 Duitse en 7 Deense keurmeesters.
De
zwarteksters
Bij
de witroeken (54 stuks) viel zowaar enige verrassingen te noteren.
Grote man in Denemarken P.C.Poulsen werd door een landgenoot verslagen: de
vrij onbekende Ernst Jørgensen. De witroeken doen het al jaren redelijk.
De breedte is er wel alleen de topdieren zijn wat schaars in deze
kleurslag. Qua hals-en beenlengte zou het allemaal wat langer kunnen en de
koppen wat sterker. Ook op de foto hiernaast is duidelijk te zien dat het
type nog wel wat eleganter kan.
stand
constateerde (o.a. de winnende duivin van Vedel !!). In kop zijn ze
volmaakt. Alleen type en kleur kunnen nog beter. Veel dieren met weinig
borstvolume en vele met matig doorgekleurde pennen. Storende punten zijn:
een “knik” in de hals bij die vogels met een extreme dunne hals,
slechte halsbevedering en slordige staarten!!
De
geelroeken (53x) hebben de laatste jaren weer vooruitgang geboekt.
In kleur (= licht, zacht geel) zijn ze heel mooi en uniek!! Alleen bij de
Deense Tuimelaar wenst men een heldere, strogele kleur ( iets wat vele
Nederlandse keurmeesters nog steeds niet begrijpen!). Types zijn heel
mooi, in kop en snavel kunnen nog wel enige vorderingen gemaakt worden.
Veel fouten in voorkopvulling en achterhoofdsronding. Sommige dieren zijn
ook wat vlak in de voorschedel. De topdieren zitten duidelijk in
Denemarken, deze keer won Anker Olsen met een oude duivin.
type
en kopvorm duidelijk afwijken van het standaard ideaal. Voor de Denen
geldt dat kleur bovenaan staat, als dan type en kopvorm in de buurt van
een Deense Tuimelaar komen, kan er al een redelijk hoog predikaat
uitrollen. De vogel hiernaast is natuurlijk te lang in achterpartij en de
voorkop is niet vloeiend genoeg, maar ja beter zijn ze niet!
De
bekousde Denen is een heel ander verhaal. Het aantal viel misschien
een beetje tegen, maar de kwaliteit schiet omhoog. Enkele Denen: Ronnie
Hansen in zwart en Verner Larsen in wit en Duitsers Thomas Akerman in rood
en Klaus Hackmann in geel hebben prachtig materiaal. Bij de 10 zwart
bekousden ging Ronnie Hansen aan kop, 3 jaar geleden behaalde hij nog een
96, deze keer 2x 95 punten.
De
roodgetijgerden ( 33x) tellen meerdere fokkers en is relatief
eenvoudiger te fokken. De kwaliteit is ook beter, het kwam er helaas niet
uit deze keer, door de wel erg strenge keuring van Hans Høj was er zelfs
geen 95 punten. De strijd ging tussen de Denen en de Duitsers en was
onbeslist. Op deze kleurslag mogen we al een behoorlijke Denen-kop
verlangen, type en kleur zijn vaak erg mooi. Martin Wöllm (D) en Alfred
Pedersen (DK) hadden de betere dieren.